ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΥΓΚΟΛΛΗΣΗΣ
Η σωστή συγκόλληση είναι αποτέλεσμα σωστής ομαδικής εργασίας που ξεκινάει από την σωστή προετοιμασία και εφαρμογή. Ο συγκολλητής δεν είναι θαυματοποιός. Είναι απαίτηση να ακούγονται οι τεκμηριωμένες παρατηρήσεις του για να αποφεύγονται τα προβλήματα των ραφών.
Η συγκόλληση είναι η τελευταία εργασία μιας συγκολλητής κατασκευής. Προηγείται η κοπή, η διαμόρφωση, το φρεζάρισμα, ο καθαρισμός των σημείων συγκόλλησης ή ότι άλλο προδιαγράφουν οι απαιτήσεις της συγκεκριμένης κατασκευής, προθέρμανση και άλλα.
Μία απλή φρέζα που έγινε στο χέρι με τροχό, το συνηθέστερο, δεν μπορεί να διασφαλίσει την σωστή γωνία και παραλληλότητα των πλευρών. Είναι μάλλον απίθανο να είναι λιγότερο από 45ο την στιγμή που οι διεθνείς προδιαγραφές δίνουν 30ο γωνία. Αυτό σημαίνει πολύ περισσότερα κορδόνια συγκόλλησης περισσότερο υλικό και μεγαλύτερο χρόνο εργασίας. Ας υποθέσουμε ότι αυτό θεωρείται πρόβλημα περισσότερο της επιχείρησης. Για τον συγκολλητή, αυτά που τον προβληματίζουν είναι ότι ούτε οι γωνίες είναι το ίδιο σε όλο το μήκος της ραφής, ούτε το άνοιγμα ούτε και η πατούρα. Θα πρέπει να διαθέτει αρκετή εμπειρία ώστε κάθε φορά να υπολογίζει πόσα κορδόνια θα κάνει, πόσο υλικό θα αφήσει και βέβαια το σημαντικότερο πως θα στρώσει το κορδόνι της ρίζας.
Η κακή προετοιμασία έχει πολλά δυσάρεστα αποτελέσματα από κατασκευή εκτός διαστασιακών ανοχών μέχρι και πολύ σοβαρών ατελειών ραφής. Σε μια στενή και βαθιά φρέζα δεν είναι σπάνιο πρόβλημα η δημιουργία θερμής ρηγμάτωσης που για τους πιο αδαείς σημαίνει ότι ο ηλεκτροσυγκολλητής δεν ξέρει να κολλάει. Φρέζες που έγιναν με το οξυγόνο και δεν τροχίστηκαν πολύ καλά για να φύγουν οι εγκοπές κοπής θα έχουν σαν αποτέλεσμα ραφή με ατελείς συντήξεις.
Σε φρέζες που έγιναν την προηγούμενη δεν είναι δύσκολο να καθίσει η υγρασία και να προκαλέσει από πόρους ραφής μέχρι και ψυχρές ρηγματώσεις και βέβαια και εδώ το φταίξιμο θα πέσει στον συγκολλητή.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Υπάρχουν συγκολλητές που πράγματι έχουν φθάσει σε εξαιρετικά υψηλέ επίπεδα τεχνικής και γνώσης και οι οποίοι όταν διαμαρτύρονται για αυτές τις καταστάσεις η απάντηση είναι τυποποιημένη:
-Μια ζωή γκρινιάζεις και το παίζεις επιστήμονας.
Όχι. Επιστήμονες το παίζουν αυτοί που δεν ξεχωρίζουν το ραβδάκι του θαυματοποιού από το εργαλείο που λέγεται τσιμπίδα.
Αυτά με πολύ αγανάκτηση για τα συμβαίνοντα.
Απαράδεκτο να εκπαιδεύονται μόνον οι ηλεκτροσυγκολλητές, όταν γίνεται και αυτό, και ο κάθε ένας να πιάνει τον τροχό να τροχίζει. Και ο τροχός έχει την τέχνη του όσο ταπεινό εργαλείο και να είναι.
