Η κοπή με πλάσμα είναι μια διαδικασία κοπής, η οποία μας επιτρέπει να κόβουμε και μέταλλα τα οποία δεν μπορούν να κοπούν με το οξυγόνο όπως ανοξείδωτο, μαντέμι, αλουμίνιο. Ο λόγος είναι ότι η κοπή με οξυγόνο θεωρείται κοπή καύσης, χημική δράση ενώ με το πλάσμα η κοπή γίνεται με την τήξη που προκαλεί η υψηλή θερμοκρασία που αναπτύσσεται από το τόξο. Η διαφορά σημαντική. Με το οξυγόνο προθερμαίνουμε το μέταλλο το οποίο, όσο μεγαλύτερη είναι η θερμοκρασία του τόσο πιο γρήγορα αντιδρά με το οξυγόνο και οξειδώνεται. Η οξείδωση είναι καύση του μετάλλου. Επομένως όσο μεγαλύτερη αντοχή στην οξείδωση παρουσιάζει το μέταλλο τόσο δυσκολότερη είναι η κοπή του με το οξυγόνο. Αυτός είναι και ο λόγος που το ανοξείδωτο πρακτικά δεν μπορεί να κοπεί με οξυγόνο.

Στην κοπή με πλάσμα δημιουργείται ένα ηλεκτρικό τόξο το οποίο θερμαίνει και ιονίζει το αέριο το οποίο περνάει από την πολύ μικρή έξοδο του ακροφυσίου. Η πολύ υψηλή θερμοκρασία του ιονισμένου αερίου που φθάνει και τους 30.000 οC, είναι αρκετά υψηλή για να λειώσει τα μέταλλα ενώ η ταχύτητα του αερίου που αποκτά όταν περνά την μικρή έξοδο του ακροφυσίου είναι αρκετά υψηλή ώστε να απομακρύνει το τηγμένο υλικό. 

Η διαδικασία κοπής με πλάσμα είναι αποδοτική για κοπή μέχρι 30χιλ. ενώ για μεγαλύτερα πάχη το οξυγόνο είναι πιο αποδοτικό. Πρακτικά το οξυγόνο μπορεί να κόψει με ειδικούς κόφτες υλικά πάχους μεγαλύτερων και από 500χιλ. Πράγμα αδιανόητο για το πλάσμα. 

Τα πλεονεκτήματα κοπής με πλάσμα είναι ότι είναι ταχύτερο από το οξυγόνο στα μικρά πάχη, εφ όσον δεν απαιτεί χρόνο προθέρμανσης του υλικού και κατά συνέπεια δεν παραμορφώνει πολύ το έλασμα λόγω θερμοκρασίας ενώ παράλληλα δημιουργεί και αρκετά στενότερη εγκοπή τομής. Ο εξοπλισμός του μπορεί να είναι και φορητός ευέλικτος και η χρήση του δεν απαιτεί ιδιαίτερα μέτρα προστασίας όπως προστασία από εύφλεκτα ή εκρηκτικά αέρια, μόνο τα ατομικά μέσα προστασίας του χειριστή, μάσκα προσώπου, γάντια, μάσκες αναπνοής κλπ. 

Ως μειονεκτήματα, εκτός από τον περιορισμό του πάχους κοπής και της ποιότητας του μετάλλου είναι η εξάρτησή του από πηγή ενέργειας που περιορίζει την χρήση του σε εργοταξιακούς ή αγροτικούς χώρους, το υψηλό κόστος αγοράς εξοπλισμού, ανταλλακτικών και συντήρησης.

 Από τον Ιωάννη Ωραιόπουλο