Σύμφωνα με τις απαιτήσεις της σύγχρονης κατασκευαστικής δραστηριότητας, πολλές εργασίες συγκόλλησης απαιτούν πιστοποίηση τόσο για την διαδικασία συγκόλλησης όσο και για την ικανότητα του συγκολλητή, ο οποῖος ακολουθώντας πιστά την διαδικασία να μπορεί να εκτελέσει μια συγκεκριμένη ραφή συγκόλλησης.
Καλείται λοιπόν ο συγκολλητής , για παράδειγμα, εάν πιστοποιείται σε μηχανή σύρματος, ρυθμίζοντας την συγκεκριμένη τάση, την συγκεκριμένη ταχύτητα σύρματος και γενικά όλες τις παραμέτρους οι οποίες ορίζονται στις οδηγίες που του έχουν δώσει και αναγράφονται στο έντυπο Welding Procedure Specification – WPS, να δώσει ένα δείγμα το οποίο θα καλύπτει τις απαιτήσεις της συγκεκριμένης κατασκευής για την οποία θα πιστοποιηθεί. Εάν το δείγμα του περάσει στους ελέγχους που θα γίνουν, σημαίνει ότι ο συγκολλητής συγκολλώντας την κατασκευή σύμφωνα με αυτές τις οδηγίες οι συγκολλήσεις του καλύπτουν τις απαιτήσεις της κατασκευής, αντοχή, στεγανότητα ή οποιοσδήποτε άλλες.
Ως εδώ όλα καλά. Ο συγκολλητής έδωσε το δείγμα του και πέρασε.
Το ερώτημα όμως είναι:
Πως κατάφερε και έδωσε ένα δείγμα σωστό, ακολουθώντας τις οδηγίες του εντύπου WPS, οι οποίες όχι σπάνια είναι συμπληρωμένες με παραμέτρους εκτός κάθε λογικής. Για παράδειγμα, πως είναι δυνατόν να δώσει δείγμα με τόξο βραχυκυκλωμένο στα 180Α και 18V, σύρμα φ1,2 και με ταχύτητα τροφοδοσίας σύρματος 200m/min, μια ταχύτητα δρομέα αθλητή και όχι σύρματος.
Συγκριτικά μπορούμε να πούμε ότι για να έχουμε τόξο ψεκασμού απαιτείται ρεύμα περίπου 320Α και τάση 31V στα οποία αντιστοιχεί μια ταχύτητα σύρματος περίπου 11-13m/min. Τα στοιχεία βέβαια αυτά μπορούν να αυξομειωθούν επηρεαζόμενα από άλλες παραμέτρους όπως το αέριο αλλά σε καμία περίπτωση τα 13m/min να γίνουν το τερατώδες 200m/min.
Αυτό αποτελεί ἐνα έντυπο WPS, καθαρά για τυπικούς λόγους που υπάρχει σε κάποιο συρτάρι με τυχαία συμπληρωμένα στοιχεία και μάλιστα από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν από συγκόλληση. Ένα έντυπο το οποῖο εάν το δει ο συγκολλητής θα γελάει και θα εξακολουθήσει να εργάζεται σε δικούς του ρυθμούς χωρίς ποτέ να διασφαλίζεται μια πιστοποιημένη εργασία και ο οποίος εάν είναι πολύ έμπειρος θα πλησιάσει ίσως κάποιες σωστές παραμέτρους συγκόλλησης.
Για να μην αδικούμε και ισοπεδώνουμε τα πάντα, υπάρχουν και έντυπα τα οποία ανταποκρίνονται στις σωστές παραμέτρους συγκόλλησης και θα πρέπει ο συγκολλητής να ακολουθεί.
Όμως ούτε και τότε ακολουθούνται οι οδηγίες συγκόλλησης από τον συγκολλητή και οι λόγοι αρκετοί.
Κατ αρχάς οι συγκολλητές δεν έχουν ενημερωθεί και προετοιμαστεί κατάλληλα από τους προϊσταμένους τους για το τι σημαίνει πιστοποίηση. Θεωρούν το δείγμα ως μια απλή επίδειξη των ικανοτήτων τους με την παρουσία κάποιων επιθεωρητών, και το οποίο δείγμα δεν συνδέεται με την καθημερινή τους εργασία. Από την επόμενη στιγμή και πάλι επανέρχονται στους δικούς τους τρόπους εργασίας.
Είναι μεγάλη η ευθύνη και μακροχρόνια η προσπάθεια να προετοιμάσει μια εταιρεία τους συγκολλητές για πιστοποιημένη εργασία. Είναι τρόπος εργασίας ο οποίος δεν αλλάζει εύκολα και ακόμη πιο δύσκολα με την πάροδο της ηλικίας.
Πρέπει να πεισθεί ο συγκολλητής ότι δεν μπορεί να εργάζεται με έναν τρόπο που θεωρεί σωστό αλλά με τον τρόπο που αποδεδειγμένα είναι σωστός.
Για μία πραγματικά πιστοποιημένη εργασία, θα πρέπει να υπάρχει στα χέρια του συγκολλητή το έντυπο WPS και καθημερινά να ελέγχεται εάν το ακολουθεί.
Βέβαια και από την πλευρά των συγκολλητών δεν πρέπει να αδικούμε και να τους ισοπεδώνουμε όλους. Οι συγκολλητές σήμερα και ενημερώνονται ευκολότερα από τα παλαιότερα χρόνια αλλά, και ίσως επειδή να έχουν εργαστεί μακροχρόνια σε ποιοτικές εργασίες να είναι σε θέση να καταλάβουν τι σημαίνει πιστοποίηση.
Αλλά και αυτοί οι συγκολλητές έχουν την δυνατότητα να εργαστούν σωστά;
Μήπως παρά τις διαμαρτυρίες τους είναι υποχρεωμένοι να εργαστούν με ελαττωματικό εξοπλισμό;
Μήπως μηχανές υπολειτουργούν επειδή δεν εκλέχθηκαν ποτέ ή ελέγχθηκαν και επισκευάσθηκαν από κάποιον τυχαίο ηλεκτρολόγο; Μήπως τα αναλώσιμα αντικατασταθήκαν με άλλα φθηνότερης τιμής, ή μήπως οι ακαθάριστες επιφάνειες δεν επιτρέπουν την σωστή συγκόλληση;
Όλα αυτά αμέσως ακυρώνουν την έννοια της πιστοποίησης.
Η πιστοποίηση είναι κάτι το συνολικό και όχι ένα μεμονωμένο δείγμα εργασίας.
Όταν το δείγμα έρχεται τροχισμένο και καθαρό θα πρέπει και η κατασκευή να είναι τροχισμένη και καθαρή
Ίσως τελικά να γίνεται αντιληπτή μια δυσάρεστη αλήθεια.
Πιστοποιούνται μόνον συγκολλητές και δεν πιστοποιείται η εργασία.
Μια ολιγόλεπτη προσπάθεια ενός ανθρώπου να δώσει δείγμα δεν μπορεί να θεωρηθεί ικανή για πιστοποιημένη εργασία.
Η πιστοποιημένη εργασία είναι μια κουλτούρα η οποία θα πρέπει να περάσει μάλλον τελευταία στους συγκολλητές. Πρώτα πρέπει να περάσει στους επιθεωρητές που πιστοποιούν την εργασία, αυτοί με την σειρά τους στις επιχειρήσεις και οι επιχειρήσεις στους συγκολλητές.