Αγαπητοί φίλοι μηχανουργοί, κατασκευαστές καλουπιών & εξαρτημάτων & γενικά χρήστες χαλύβων εργαλείων, γνωρίζετε πολύ καλά, ότι η εποχή που ζούμε είναι εξαιρετικά ανταγωνιστική και δύσκολη.

Ειδικά στην Ελλάδα, με μια οικονομική κρίση που επί οκτώ χρόνια μαστίζει κάθε παραγωγική προσπάθεια, είναι φυσικό ο ανταγωνισμός σε επίπεδο τιμών να κυριαρχεί, βάζοντας σε  δεύτερο ή ακόμα & χαμηλότερο επίπεδο τον ανταγωνισμό στην ποιότητα.

Η προσπάθεια επιβίωσης των παραγωγικών μονάδων, συνεπάγεται σαν αυτονόητο, την μείωση του κόστους επομένως & την καλυτέρευση της οικονομικής ανταγωνιστικότητας, πολλές φορές σε βάρος της ποιότητας, κάτι που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα.

Ένα βασικό λάθος που έκαναν & προ κρίσης οι Έλληνες κατασκευαστές, ήταν να θεωρούν την ποιότητα επιφάνειας, θέμα < αισθητικό > & όχι θέμα ουσίας, κάτι που με την κρίση πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα.

Με το άρθρο αυτό, έρχομαι να αποκαταστήσω, στη σκέψη των κατασκευαστών & χρηστών εργαλειοχαλύβων, την θεμελιώδη σημασία που έχει η ποιότητα επιφάνειας, σημασία που έχει να κάνει με την ζωή των εργαλείων – εξαρτημάτων – καλουπιών, την αποφυγή αστοχιών & σε τελική ανάλυση, την οικονομικότερη ανταγωνιστικά λύση σε σχέση κόστους – απόδοσης .

Θα ήθελα να ξεκινήσω με μια απλή παραδοχή, ότι δηλαδή βασικός στόχος σε ένα εργαλείο – ανταλλακτικό – εξάρτημα – καλούπι είναι να έχω τις λιγότερες δυνατές παραμένουσες τάσεις, μετά την κατεργασία. Έτσι ώστε, το άθροισμα των υπαρχουσών τάσεων & των τάσεων κατά την εργασία να είναι πολύ μικρότερο της αντοχής του εξαρτήματος, άρα το εξάρτημά μου να έχει την μεγαλύτερη δυνατή ζωή & τα λιγότερα προβλήματα.

Όμως, η επιφάνεια ενός μετάλλου αποτελείται από άτομα  εκτός ισορροπίας (ας μην το αναλύσω αυτό γιατί χρειάζονται ειδικές γνώσεις) επομένως έχουν μεγαλύτερες τάσεις, από τα άτομα του εσωτερικού του μετάλλου. Δεν είναι τυχαίο ότι η διάβρωση ενός μετάλλου ξεκινά από την επιφάνειά του. Αυτό συμβαίνει γιατί τα άτομα της επιφάνειας θέλοντας να πάνε σε καλύτερη θέση ισορροπίας (να χωθούν στο εσωτερικό) ενώνονται με το οξυγόνο της ατμόσφαιρας & έτσι ξεκινά η διάβρωση του μετάλλου.

Ας κάνουμε ακόμα μια απλή παραδοχή. Η επιφάνεια πρώτη θα υποστεί την θλίψη – τον εφελκυσμό – την κρούση – την τριβή – την θερμότητα – την ψύξη & γενικά τις καταπονήσεις, άρα τις τάσεις, τάσεις που έρχονται να προστεθούν στις υπάρχουσες στην επιφάνεια & να προδιαγράψουν την ζωή του εξαρτήματος.

Σας παραθέτω ένα διάγραμμα, που εξετάζει την αντοχή σε κόπωση των χαλύβων εργαλείων, σε συνάρτηση με την ποιότητα της επιφάνειας & την τάση που υφίσταται.

Στον άξονα των τεταγμένων (κατακόρυφος άξονας) έχουμε την % αντοχή σε κόπωση, στον άξονα των τετμημένων (οριζόντιος άξονας) έχουμε την τάση που υφίσταται ο εργαλειοχάλυβας, ενώ οι έγχρωμες καμπύλες μας δίνουν την μεταβολή της αντοχής σε κόπωση, σε συνάρτηση με την ποιότητα επιφάνειας & την τάση.

Ας πά